liesbeth huijer
Tore Renberg
De longdrijfproef
proza vertaald uit het Noors
In het Leipzig van 1681 wordt de vijftienjarige Anna Voigt beschuldigd van het doden van haar pasgeboren baby. De autoriteiten willen haar veroordeeld zien, maar Anna’s machtige vader en een vooruitstrevende geneesheer komen voor haar op. De geneesheer voert de ‘longdrijfproef’ uit, een nieuwe wetenschappelijke methode om te bewijzen dat de baby doodgeboren was en geen slachtoffer van moord. Terwijl Anna volhoudt dat ze onschuldig is, staat ze tegenover een meedogenloze schout en getuigen uit haar eigen huishouden.
De longdrijfproef is een aangrijpende, rijke historische roman over de botsing van twee werelden: de uitlopers van de middeleeuwen ontmoeten het vroege begin van de verlichting, tegen de dramatische achtergrond van een barokke wereld. Het verhaal is gebaseerd op ware gebeurtenissen, die de auteur (en ik als vertaler ook) nauwgezet ter plekke, in Leipzig, heeft onderzocht.
Nils Chr. Moe-Repstad (1972-2022) was een van de interessantste Scandinavische dichters van de afgelopen tijd. Hij schreef over de meest uiteenlopende onderwerpen en liet in zijn werk verschillende historische tijden door elkaar heen lopen. ‘Al die brokken en flarden en fragmenten vormen een bouwsel waarvan niet de ingang maar de exit nauwelijks te vinden is,’ schreef Peter Verhelst over 19 vergiftigingen (Azul Press, 2017). Dat gaat voor Wunderkammer (27 catalogi) ook op. Moe-Repstad maakte van deze bundel een ware Wunderkammer, waarin hij van alles verzamelde. Toen Wunderkammer in 2016 in Noorwegen uitkwam, werd die in de pers een monument in de Noorse poëzie genoemd.